به نقل از «ایسنا»

مقصودی: نهرودی گفت نمی‌توانم حقت را بگیرم/ باید لابی‌گری‌ام قوی‌تر از مشت‌هایم باشد!

تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۶۰۱۵

ایسنا/خوزستان ملی پوش ۷۱ کیلوگرم بوکس ایران می گوید پس از خط خوردن از اردوی تیم ملی برای مسابقات جهانی، سرمربی تیم ملی از او عذرخواهی کرده که نتواسته حق او را بگیرد و او معتقد است که اصلا سرمربی انتخاب کننده نبوده است.

مسلم مقصودی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به خط خوردن از لیست تیم ملی برای حضور در مسابقات جهانی، اظهارکرد: من در تمام اردوها و انتخابی های تیم ملی با نظم حضور داشتم و همیشه در انتخابی ها برنده بوده ام.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همیشه فدراسیون و سرمربیان تیم ملی نیز من را می خواستند اما در حالی زمان زیادی به اعزام تیم ملی به جهانی ازبکستان باقی نمانده است، آقای نهرودی سرمربی تیم ملی چند روز پیش به من می گوید دلیلی برای خط زدن تو از تیم ملی وجود ندارد و تمام خواسته های ما را برآورده کرده ای و همیشه منظم بوده ای و حتی از نظر آمادگی هم از همه بوکسورها آماده تری و در عین جوانی با تجربه هستی اما حضورت در جهانی ۵۰-۵۰ است.

سرمربی تیم‌ملی انتخاب کننده نیست!

وی ادامه داد: بعد از این صحبت ها، آقای نهرودی شب گذشته با من تماس گرفت و گفت آقای مقصودی از تو عذرخواهی می کنم که توانایی نداشتم حق تو را بگیرم. یعنی سرمربی تیم ملی نتوانسته حق من را از فدراسیون بگیرد و اصلا انتخاب کننده نبود. البته صحبت جالب تر آقای نهرودی این بود که آقای مقصودی پشتوانه تو ضعیف بود و مثلا فلان بوکسور رییس هیات استانش پشت او است. من هم به او گفتم اولا پشتوانه من خدا است و بعد هم مگر قرار است رییس هیات جای بوکسور در رینگ مشت بزند و مگر وظیفه رییس هیات است که بگوید بوکسور به مسابقه جهانی برود یا نرود. مگر شما سرمربی تیم ملی نیستید؟

ایران در وزن المپیکی در جهانی نماینده ندارد

این بوکسور خوزستانی عنوان کرد: نکته جالب این است که وزن من المپیکی است و یکی از اوزانی است که باید حتما در این جهانی شرکت می کردم تا تورنمنتی برای من جهت کسب سهمیه المپیک باشد. من حتی اگر در وزن ۷۱ کیلوگرم جهانی به مدال هم نمی رسیدم اما تاثیر مثبتی در حضور موفق من در رقابت های آسیایی برای کسب سهمیه المپیک داشت.

پشت این تصمیم یک کینه شخصی است

وی عنوان کرد: احساس می کنم پشت این تصمیم برای خط زدن من یک کینه شخصی بود تا به جهانی اعزام نشوم. واقعا این موضوع برای من سخت است و سرمربی باید به من بگوید چرا این تصمیم را گرفته اند. البته جواب سرمربی فقط یه معذرت خواهی بود و آیا این عذرخواهی برای من مدال جهانی می شود؟ شاید آینده من با حضور در جهانی ازبکستان تغییر می کرد.

این بار از خودی ضربه خوردم

مقصودی گفت: من در این مدت واقعا با تمام وجود، سخت و سنگین تمرین کردم زیرا هدفم فقط مدال جهانی بود، البته مثل دفعات قبل در رقابت های آسیایی یا جهانی حقم ضایع نشد و متاسفانه این بار در فدراسیون حق من را ضایع کردند و در واقع از خودی ضربه خوردم. وقتی فدراسیون جدیدی روی کار می آید یعنی می خواهد بهتر و محکم تر کار کند و حق بوکسورها را بهتر بدهد اما با این اقدام نشان دادند که حامی نیستند و من می خواهم بدانم علت کنار گذاشتن من چه بود. جالب است قرار نیست بوکسوری در وزن من که المپیکی است به جهانی اعزام شود و مسئولان باید جوابگوی این تصمیم خود باشند.

متوجه شدم هرکسی لابی‌گری‌اش بیشتر باشد انتخاب می‌شود

وی تاکید کرد: به هر حال با این تصمیم، یعنی نفرات براساس توانایی انتخاب نمی شوند و هرکسی زور و لابی گری اش بیشتر باشد انتخاب می شود. من به این نتیجه رسیدم که تمرین کردن در ورزش برای من زحمت کشیدن است و کارایی ندارد و باید لابی گری ام را قوی کنم و معنی صحبت های آقای نهرودی دقیقا همین موضوع بود.

سرمربی تیم‌ملی فقط سکوت کرد

این بوکسور عنوان کرد: به آقای نهرودی گفتم اگر از من پرسیده شد که چرا خط خوردی، من واقعا نمی دانم باید چه پاسخ قانع کننده ای برای هم استانی ها و خانواده ام داشته باشم که سرمربی تیم ملی بعد از شنیدن این جملات سکوت کرد. البته الان فکر می کنم باید بگویم سرمربی تیم ملی توانایی دفاع از من را نداشت و باتوجه به نظر فدراسیون باید لابی گری ام را قوی کنم.

وی بیان کرد: جا دارد از سرمربی تیم ملی و کادرفنی که در این مدت واقعا برای من زحمت کشیدند، قدردانی کنم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی ورزشی اخبار ورزشی خوزستان مسلم مقصودی تيم ملي بوكس استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها استانی سیاسی استانی ورزشی اخبار اجتماعی خوزستان شب قدر استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها سرمربی تیم ملی لابی گری برای من

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۶۰۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بوفون: در یک قدمی بارسلونا بودم؛ هدفم از بازگشت به یوونتوس، قهرمانی در لیگ قهرمانان بود

سنگربان سابق آتزوری فاش کرد که در چندین مقطع، به جدایی از یوونتوس نزدیک بوده‌است

طرفداری | جانلوییجی بوفون، اسطوره فوتبال ایتالیا و باشگاه‌های یوونتوس و پارما در مصاحبه با ریپابلیکا، صحبت‌های جالب توجه و خواندنی‌ای را مطرح کرد که شرح گفته‌های او را در این بسته می‌خوانید:

شخصیت منحصر به فرد تو در دوران بازیگری

بزرگترین تخلف من در زندگی این بود که هیچوقت راه آسان‌تر و معقولانه‌تر را انتخاب نکردم، بلکه همیشه راه‌های دشوارتر را ترجیح دادم. به عبارت دیگر، سعی کردم همیشه به ارزش‌های خودم احترام بگذارم، حتی اگر از دید دیگران دیوانه خطاب می‌شدم. من می‌خواستم جاه‌طلبی‌های شخصی خودم را با دیدگاهی عاشقانه نسبت به فوتبال ترکیب کنم. همین موضوع، اساس مهمترین تصمیمات دوران فوتبال من بودند: از رفتن با یوونتوس به سری بی گرفته تا بازی برای پارما در همین لیگ. در کل، من عاشق افرادی هستم که به قوانین احترام می‌گذارند، بدون اینکه از اصالت افکار خود چشم‌پوشی کنند؛ خودم هم سعی کردم همین‌گونه باشم.

کدام تیم‌های مطرح تو را می‌خواستند؟

در سال ۲۰۰۱ نزدیک بود که با رم قرارداد امضا کنم و تنها توافق بر سر جزییات باقی مانده‌‌بود. بعد از رم، بارسلونا به سراغ من آمد و توافق اولیه هم بین ما حاصل شد اما در نهایت راهی یوونتوس شدم. در سال ۲۰۰۵ یک تیم بزرگ در خارج از ایتالیا من را می‌خواست اما تصمیم گرفتم بمانم. وقتی جام جهانی ۲۰۰۶ به اتمام رسید، می‌توانستم به هر تیمی که دلم می‌خواست بروم‌. در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ هم همین‌طور. زمانی که از پاری سن ژرمن جدا شدم، پورتو با من تماس گرفت اما در نهایت به یوونتوس برگشتم. بعد از اولین فصل حضورم در یووه، آتالانتا خواست من را به خدمت بگیرد و چیزی تا امضای قرارداد باقی نمانده بود، اما پیرلو به من گفت: جی‌جی، لعنتی، قرار است اولین سال مربی‌گری‌ام را تجربه کنم و چون می‌دانستم تو هم اینجایی، به یوونتوس آمدم. حالا می‌خواهی بروی؟ به نظر شما چه جوابی می توانستم به او بدهم؟

چرا حاضر شدی به عنوان دروازه‌بان دوم به یوونتوس برگردی؟

به یوونتوس برگشتم چون فکر می‌کردم که می‌توانم با بچه‌هایی که سال‌ها در کنار آن‌ها حضور داشتم، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شوم. زمانی که در پاری سن ژرمن بازی می‌کردم نیز این احساس در من وجود داشت که بالاخره می‌توانم به این جام دست پیدا کنم، اما خب، نشد! هرچند قهرمانی در لیگ قهرمانان با تیمی غیر از یوونتوس من را خوشحال می‌کرد، اما راستش را بخواهید چیزی که می‌خواستم، نبود. دلیل دیگرم این بود که اگر زمانی مدیر، رییس یا مربی تیمی شدم، بتوانم بازیکنانم را به خطر رفتار نادرست نیمکت‌نشین کنم و به آن‌ها بگویم که: ببینید، من هم زمانی روی نیمکت می‌نشستم، پس شما هم می‌توانید این کار را انجام دهید.

از دست ندهید ????????????????????????

کری عجیب ستاره سپاهان برای پرسپولیس؛ داستان پلنگ و تمساح هالند سیبیلو؛ استایل عجیب غول نروژی تعجب بایرن مونیخ از پدرخوانده: چرا آن حرف‌ها را زدی؟  سرمربی شمس‌آذر: بین ما و پرسپولیس فرق نگذارید